Κυπριακή ΑΟΖ και Τουρκική Προκλητικότητα

«Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) δεν είναι μια έννοια που μπορεί να καθοριστεί με τη δήλωση μιας χώρας, πρέπει να καθοριστεί μέσα από αμοιβαία συμφωνία», δήλωσε ο Τούρκος Υπουργός για τα θέματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Βολκάν Μποζκίρ, σχολιάζοντας αναφορά του Βρετανού Πρωθυπουργού στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Τούρκος Υπουργός είπε επίσης, ότι «αυτοί που αποδέχονται την ύπαρξη της Κύπρου, ως ένα νησί, το οποίο βρίσκεται 40 μίλια από την Τουρκία, δεν πρέπει να παραβλέπουν ότι υπάρχει και μια τεράστια Τουρκία, η οποία κοιτάζει προς τη Μεσόγειο και έχει ΑΟΖ». Επίσης στην ανακοίνωση που εξέδωσε προ ημερών το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας, στην ενότητα που αναφέρεται στην συζήτηση για τις εξελίξεις στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, με πρώτο το θέμα των «τομέων αρμοδιοτήτων στη θάλασσα», αναγγέλλεται καθαρά ότι «και την προσεχή περίοδο θα λαμβάνονται με αποφασιστικότητα κάθε είδους μέτρα που απαιτούνται για την προστασία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της Τουρκίας εντός της υφαλοκρηπίδας της, αλλά και στους τομείς για τους οποίους η «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου» μας έδωσε άδεια ως εγγυήτρια χώρα».

Η διατύπωση αυτή είναι σαφές ότι επιδιώκει να βάλει φρένο, αρχικά, στην προσπάθεια της τριμερούς συνεργασίας Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου για τον καθορισμό των μεταξύ τους θαλασσίων ζωνών, αλλά και κυρίως στην όποια επέκταση των θαλασσίων ερευνών στα νόμιμα οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ. Αποτελεί όμως και ένα παράδειγμα για το πώς ερμηνεύει η Τουρκία το Διεθνές Δίκαιο, δηλαδή «κατά το δοκούν». Θεωρεί ότι ως «τεράστια» χώρα που βρέχεται από την Μεσόγειο, έχει ΑΟΖ, ενώ τα νησιά, μικρά ή μεγάλα, που βρίσκονται εγγύτερα στις ακτές της, δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ γιατί απλά «επικάθηνται» στην υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας. Πιο αυθαίρετη ερμηνεία του Διεθνούς Δίκαιου της Θάλασσας δεν υπάρχει. Όπως και η ρήση του Τούρκου Υπουργού, ότι η ΑΟΖ ενός κράτους δεν ανακηρύσσεται μονομερώς, αλλά με «αμοιβαία συμφωνία».

Τι κι αν ο ένας μετά τον άλλο οι Διεθνείς Οργανισμοί, κράτη και παράγοντες, τοποθετούνται υπέρ του δικαιώματος της Κύπρου σε ΑΟΖ, η Τουρκία συνεχίζει το «χαβά» της. Ακόμα και οι ΗΠΑ, με πρόσφατη τοποθέτηση της αμερικανίδας εκπροσώπου του Λευκού Οίκου που δήλωσε ότι «οι ΗΠΑ σέβονται την κυριαρχία της Δημοκρατίας της Κύπρου και το δικαίωμα να αναπτύξει τους πόρους της στην ΑΟΖ της , σύμφωνα με το Εθιμικό Διεθνές Δίκαιο», έκαναν σαφή τη θέση τους. Φυσικά το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), ακόμη και αν δεν έχει υπογραφεί από την Τουρκία, είναι πλέον διεθνές και «εθιμικό».

Στόχος της Ελληνικής Κυβέρνησης, θα πρέπει να είναι – και είναι – εκτός από την διαρκή επίκληση του Διεθνούς Δικαίου, η σύναψη συνεργασιών και συμφωνιών με μεγάλες δυνάμεις, χώρες και διεθνείς παράγοντες που έχουν ομόρροπα συμφέροντα με την Ελλάδα και Κύπρο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι στην Κυπριακή ΑΟΖ, έχουν «εμπλακεί» με θετικό τρόπο, εκτός από το Ισραήλ, οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Ιταλία, η Κορέα, η Γαλλία, η Βρετανία, η Αίγυπτος, κ.α. Και βεβαίως καμία από αυτές, δεν επιθυμεί γεγονότα που θα λειτουργήσουν ως «τροχοπέδη» στα συμφέροντά τους. Άρα οι «πιέσεις» προς την Τουρκία, αυξάνονται.

Και βεβαίως, πάνω απ’ όλα, η διατήρηση και επαύξηση της ικανότητας αποτροπής, που σημαίνει ισχυρές και αξιόμαχες Ένοπλες Δυνάμεις.

Το τρίπτυχο λοιπόν: Ισχυρή Αποτροπή, Διεθνείς Συνεργασίες, Διεθνές Δίκαιο, είναι ίσως το αντίδοτο στην τουρκική προκλητικότητα και θα πρέπει να ενισχυθεί.-