Συνέντευξη του Στέφανου Γκίκα, στην εφημερίδα «Τύπος της Κυριακής» την Κυριακή 3/4/2011
Με δεδομένο, ότι ο Μ. Καντάφι, είχε αρνηθεί την οριοθέτηση ΑΟΖ, μεταξύ Λιβύης και Ελλάδας στο παρελθόν, θεωρείτε ότι η Ελλάδα, «ποντάρει» στην αλλαγή καθεστώτος στη Λιβύη;
Θεωρώ ότι ο Καντάφι, έχασε την νομιμοποιητική και ηθική βάση να ηγείται του λαού του, όταν στράφηκε εναντίον του, βομβαρδίζοντας ακόμη και αμάχους. Η διεθνής κοινότητα μιλά πια ανοιχτά για αλλαγή σελίδας στη Λιβύη, για αλλαγή καθεστώτος. Βεβαίως, ένα θέμα που θα μας απασχολήσει όταν σταθεροποιηθεί το νέο καθεστώς είναι και η οριοθέτηση της ΑΟΖ, αλλά πρώτα πρέπει να τη διακηρύξουμε…
Θεωρείτε, ότι η χώρα, έπρεπε, να έχει ενεργότερη εμπλοκή στις επιχειρήσεις στη Λιβύη; Με βάση τις νατοϊκές δομές, θα μπορούσε η Ελλάδα, να έχει αναλάβει κάποια διοίκηση της επιχείρησης και λόγω εγγύτητας και λόγω συμμετοχής στις επιχειρήσεις;
Θεωρώ ότι ορθά η χώρα συμμετέχει στις επιχειρήσεις, με υποστηρικτικό μεν, αλλά ουσιώδη τρόπο. Αυτό που δεν κατανοώ, είναι ότι δεν απαιτήσαμε από το ΝΑΤΟ, την πλήρη επιχειρησιακή ενεργοποίηση του αεροπορικού επιχειρησιακού Στρατηγείου της Λάρισας, του CAOC 7, που κατά ανεξήγητο τρόπο η κυβέρνηση, προτίμησε να «εξαφανίσει». Να σημειωθεί, ότι το υπέρτερο αεροπορικό Στρατηγείο της Σμύρνης, ανέλαβε τον επιχειρησιακό έλεγχο όλων των αεροπορικών επιχειρήσεων. Και δεν το κατανοώ, γιατί σε μια περίοδο που κλυδωνίζεται το κύρος της χώρας λόγω της οικονομικής κρίσης, μέσα από μία επιτυχή και αποτελεσματική συμμετοχή του CAOC 7, θα είχαμε τουλάχιστον κερδίσει την αναγνώριση και θα ισχυροποιούσαμε και τη θέση μας. Αφήστε που θα αυξάναμε τα ερείσματά μας, στην σκληρή διαπραγμάτευση που εξελίσσεται για τη νέα Δομή Διοίκησης του ΝΑΤΟ.
Ανεξάρτητα από το βάθος της εμπλοκής μας στη Λιβύη, σε τι ακριβώς πρέπει να προσβλέπει η Ελλάδα, στο άμεσο μέλλον; Η κυβέρνηση, δεν φαίνεται να έχει –φανερά τουλάχιστον- κάποιους στόχους, η ΝΔ, τι άποψη έχει;
Αυτό που πρέπει να επιδιώξει η Ελληνική κυβέρνηση, είναι να διαδραματίσει ένα πιο ενεργό, πιο εποικοδομητικό ρόλο, κυρίως την επόμενη μέρα. Ένα ρόλο αντάξιο των παραδοσιακών καλών σχέσεων που διατηρούμε με τον Αραβικό κόσμο. Αλλά χρειάζεται να κινηθούμε δραστικά από τώρα. Να επισκεφτούμε προσωπικότητες της Λιβύης που θα διαδραματίσουν σημαίνοντα ρόλο την επόμενη ημέρα, να συζητήσουμε με τις όμορες χώρες, με τον Αραβικό Σύνδεσμο και τον ΟΗΕ που σύμφωνα και με την απόφαση 1973 του Σ.Α. του ΟΗΕ, ο ρόλος τους θα είναι κομβικός στην μεταβατική – μετά Καντάφι – περίοδο, να προετοιμαστούμε για παροχή ανθρωπιστικής και τεχνικής βοήθειας, να προετοιμάσουμε το έδαφος ώστε ο Ελληνικός ιδιωτικός τομέας να συμμετέχει στην ανοικοδόμηση της Λιβύης κλπ. Δυστυχώς δεν βλέπουμε καμία πρωτοβουλία από την Ελληνική κυβέρνηση, η οποία απλά παρακολουθεί και σύρεται από τις εξελίξεις.
Πως εξηγείτε, το γεγονός, ότι η τουρκική συμμετοχή, στο ΝΑΤΟ φαίνεται να αναπτύσσεται στην περιοχή, ανάμεσα σε Κρήτη και Λιβύη, ενώ η Ελληνική Φρεγάτα, είναι κάπου στη νότια Ιταλία;
Καταρχάς να πούμε, ότι η Ελληνική Φρεγάτα «Λήμνος», μαζί με άλλα συμμαχικά πλοία επιτηρούν σε συγκεκριμένους τομείς σύμφωνα με τη νατοϊκή διαταγή επιχειρήσεων. Τώρα, η αναβαθμισμένη τουρκική ναυτική συμμετοχή, αποτελεί συνιστώσα της νέας τουρκικής στρατηγικής, που θέλει τη χώρα αυτή, να σκέπτεται και να δρα ως η «αδιαμφισβήτητη» Περιφερειακή δύναμη της ευρύτερης περιοχής. Δεν είναι άλλωστε τυχαίες οι περσινές «βόλτες» επί δίμηνο, ολόκληρης μοίρας τουρκικών Φρεγατών, με υποστηρικτικά πλοία, στη λεκάνη της Μεσογείου, κατά τα πρότυπα στολίσκων των «μεγάλων δυνάμεων». Είναι άλλο ένα θέμα που η Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη. Το γεγονός ότι ο ίδιος ο Τούρκος πρωθυπουργός ζήτησε τους ανατολικούς τομείς, έχει βέβαια τη σημασία του, αλλά θεωρώ ότι το πρωτεύον είναι η αναβαθμισμένη τουρκική συμμετοχή, αυτή καθ’ αυτή.
Ποια είναι η άποψή σας για την υπόθεση του πλοίου Εxplora; Τι πρέπει να κάνει η χώρα από δω και πέρα;
Η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή, πλήττει την αξιοπιστία της χώρας και δείχνει ακριβώς πώς μας αντιμετωπίζουν οι ξένοι, ή καλύτερα, πως υπολογίζουν τους Τούρκους και πως δεν μας υπολογίζουν εμάς. Και γι αυτό ακεραία ευθύνη φέρει η Ελληνική κυβέρνηση που παραμένει βαθύτατα εκτεθειμένη. Είναι πράγματι αδιανόητο το Ιταλικό πλοίο αρχικά να παρεμποδίζεται από τουρκικό πολεμικό και λίγες ημέρες μετά, να ζητά άδεια και από τη Τουρκία για να εκτελέσει έρευνες σε Ελληνικές περιοχές, με τη κυβέρνηση – και στις δύο περιπτώσεις – να είναι απούσα.
Απέναντι σε αυτή την Τουρκική στάση, η χώρα μας πρέπει να αντιτάξει μία σταθερή πολιτική αποτροπής, με άξονα την απαίτηση σεβασμού από την Τουρκία των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου.
Η χώρα, φαίνεται να έχει ανάγκη ενός νέου στρατηγικού δόγματος, για τη χάραξη εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, τα επόμενα χρόνια. Έχει η ΝΔ επεξεργασμένο ένα τέτοιο δόγμα; Απέναντι στην Τουρκία, στη συνεργασία με το Ισραήλ, στη χάραξη ΑΟΖ, με τις γειτονικές χώρες, στη συνεργασία με τις χώρες της Μ. Ανατολής κλπ.
Η χώρα έχει πράγματι ανάγκη μιας νέας αναθεωρημένης στρατηγικής, προσαρμοσμένης στα νέα δεδομένα. Έχει ανάγκη ενός επικαιροποιημένου πλαισίου αρχών, κατευθύνσεων και στόχων, που θα διέπει την εξωτερική μας πολιτική και την πολιτική άμυνας και ασφάλειας. Η Νέα Δημοκρατία έχει ξεκάθαρες απόψεις για το θέμα, που καταγράφονται στις πυκνές δημόσιες παρεμβάσεις του Προέδρου της και των αρμοδίων στελεχών της. Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση δεν έχει. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι η πολιτική Παπανδρέου έχει φέρει τα Εθνικά θέματα σε τέλμα. Πάρτε τα Ελληνοτουρκικά για παράδειγμα, όχι μόνο δεν έχει απτά αποτελέσματα, αλλά έχει αποθρασύνει ακόμη περισσότερο τους Τούρκους. Βλέπε Καστελόριζο, «Explora», υπερπτήσεις, κλπ. Απαιτείται λοιπόν αλλαγή πολιτικής. Όχι «μυστική διπλωματία». Ζητούμενο μία σοβαρή, αποφασιστική και σταθερή εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας και ασφάλειας, με γνώμονα τον σεβασμό των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών, αλλά και με θέσπιση «κόκκινων γραμμών», όπως έχει ζητήσει επανειλημμένα ο Αρχηγός της παράταξης μας, Ατώνης Σαμαράς.
Απαιτείται επίσης η ενίσχυση των στρατηγικών συνεργασιών με τις ισχυρές χώρες της περιοχής, όπως π.χ. με το Ισραήλ, ή την Αίγυπτο. Και τέλος – κάνοντας χρήση του δικαιώματος που μας δίνει το Διεθνές Δίκαιο – να προχωρήσουμε σε άμεση διακήρυξη, της Ελληνικής ΑΟΖ.
Η χώρα εν μέσω οικονομικής κρίσης, πρέπει να διασφαλίσει την άμυνά της, απέναντι σε παλιές και νέες απειλές. Θεωρείτε, ότι η κυβέρνηση παρέχει τα εχέγγυα;
Οι Ένοπλες Δυνάμεις, είναι ο βασικός παράγων ισχύος μιας χώρας. Ειδικά σε περιόδους κρίσεως όπως η σημερινή, η ύπαρξη ενός σύγχρονου, αξιόπιστου και αξιόμαχου Στρατεύματος, με υψηλό ηθικό, είναι απαραίτητη για να διασφαλίσει τα Εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα και τα ζωτικά εθνικά μας συμφέροντα. Ας μην λησμονούμε, ότι χωρίς την διασφάλιση κλίματος σταθερότητας και ασφάλειας, δεν θα μπορέσουμε να βγούμε από την ύφεση, να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη, ευημερία, πρόοδος. Δυστυχώς, φαίνεται ότι η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, δεν έχει συνειδητοποιήσει αυτό το τόσο θεμελιώδες αξίωμα. Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η απίστευτη μείωση των λειτουργικών δαπανών των Ενόπλων Δυνάμεων κατά το 1/3 περίπου, σε σχέση με το 2009. Πώς να εξηγηθεί ότι φτάσαμε στον Απρίλιο του 2011, και δεν έχει ακόμη παρουσιαστεί η αναθεωρημένη Πολιτική Εθνικής Άμυνας, η νέα Δομή Δυνάμεων ή το εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ε.Δ. Και κάτι άλλο, να δεχτώ ότι πρέπει να κάνουμε οικονομία, αλλά όχι σε βάρος της ετοιμότητας, της λειτουργικότητας και του αξιόμαχου των Ε.Δ.
Έχει η ΝΔ, επεξεργασμένο σχέδιο για την αμυντική θωράκιση της χώρας;
Βεβαίως, προϊόν πολύμηνης συλλογικής εργασίας, το οποίο θα ανακοινωθεί όταν έλθει η ώρα
