Η Δύση απέναντι στην πρόκληση του Ισλαμικού Κράτους
Οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις που εξελίσσονται στην ευρύτερη γεωπολιτική μας περιοχή είναι αξιοσημείωτες. Άσπονδοι εχθροί του χθες, βλέπουν σήμερα τα συμφέροντά τους να είναι ομόρροπα και να συγκλίνουν στον τρόπο αντιμετώπισης του νέου κινδύνου, που δεν είναι άλλος από την δυναμική εμφάνιση του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους.
Προειδοποιήσεις ετών δεν ελήφθησαν σοβαρά υπόψη από την Δύση και κυρίως από τους Αμερικανούς, με αποτέλεσμα η στρατηγική που ακολούθησαν οι ΗΠΑ στην περιοχή της ευρύτερης Μέσης Ανατολής να αποδειχθεί – εκ του αποτελέσματος – λανθασμένη. Θυμίζω ότι ο «άξονας του κακού» που διατυμπάνιζε αριστερά και δεξιά ο 43οςΠρόεδρος των ΗΠΑ, Τζωρτζ Μπους ο νεότερος, εμπεριείχε το Ιράν, την Συρία και την Β. Κορέα. Σήμερα 7 χρόνια μετά, Ιράν και Συρία αντιμάχονται το Ισλαμικό Κράτος, το χαρακτηρίζουν τρομοκρατική οργάνωση και επιδιώκουν και αυτά την εξάλειψή του. Η Συρία που εδώ και χρόνια πολεμά τους Τζιχαντιστές, οι οποίοι ελέγχουν πια σημαντικό μέρος των εδαφών της, βλέπει με ευχαρίστηση τους Αμερικανούς ναεπιφέρουν σημαντικά αεροπορικά πλήγματαστους Τζιχαντιστέςμέσα στο έδαφός της, προσφέροντας θέλοντας και μη, «χείρα βοηθείας» στον Άσσαντ, που πριν ένα χρόνο οι ίδιοι βομβάρδιζαν…
Από την άλλη το ΣιϊτικόΙράν βλέπει ως μεγάλη απειλή την άνοδο των Σουνιτώντου Ισλαμικού Κράτους και τάσσεται πλέον με την πλευρά των Αμερικανών στον αγώνα κατά των Τζιχαντιστών. Παλιοί φίλοι, έγιναν φανατικοί εχθροί και τώρα σιγά – σιγά χτίζουν γέφυρες ουσιαστικής επικοινωνίας.
Και μέσα σε αυτές τις ανακατατάξεις, το κουρδικό στοιχείο αποκτά ολοένα και πιο σημαντική βαρύτητα. Οι ΗΠΑ βλέπουν πλέον την δημιουργία ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους, αναπόφευκτη, αφού θα πρέπει να στηριχτούν στους Κούρδους για τον αγώνα εναντίον των Τζιχαντιστών. Έχοντας πληρώσει μέχρι τώρα βαρύ φόρο αίματος, οι Κούρδοι που εξοπλίζονται από την Δύση, δεν μπορούν παρά να ετοιμάζονται για πόλεμο διαρκείας. Όμως, ο μέχρι σήμερα ελλιπής εξοπλισμός τους και η ανυπαρξία «δομής στρατεύματος», έφερε ήττες από τους Τζιχαντιστές και πολλά καραβάνια προσφύγωνπρος την Τουρκία, με την κατάσταση πια να αγγίζει τα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης. Ακόμη και ο φυλακισμένος στην Τουρκία κούρδος ηγέτης Οτσαλάν, κήρυξε τον πόλεμο κατά των Ισλαμιστών, δίνοντας μια άλλη, συμβολική διάσταση στο θέμα.
Με την στρατιωτική εμπλοκή των Αμερικανών και των Ευρωπαίων, αλλά και αρκετώνΑραβικών χωρών δορυφόρων τους να διευρύνεται ποσοτικά και ποιοτικά στην περιοχή, αυξάνονται και οι κίνδυνοι τρομοκρατικών χτυπημάτων αντίδρασης των Τζιχαντιστών στη Δύση. Το ενδεχόμενο αυτό εντείνειτην ανησυχία και φυσικά αυξάνει τα μέτρα ασφαλείας, στις δυτικές πρωτεύουσες. Οι μυστικές υπηρεσίες των δυτικών χωρών, εργάζονται νυχθημερόν και συνεργάζονται προκειμένου να αντιμετωπίσουν όλα τα ενδεχόμενα.
Η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή προσομοιάζει με πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί. Ο φανατισμός, η σκληρότητα, το μίσος περισσεύουν. Το γεωπολιτικό διακύβευμα είναι τεράστιο και δεν είναι λίγοι εκείνοι που προεξοφλούν και χερσαίες επιχειρήσεις «εξάλειψης» των Τζιχαντιστών, εγχείρημα βεβαίως εξαιρετικά δύσκολο και πολύ δαπανηρό.Τις επόμενες εβδομάδες θα δούμε εάν η στρατηγική της Δύσης απέναντι στους Ισλαμιστές θα αποδώσει καρπούς και αν ο «Συνασπισμός των Προθύμων» που σιγά – σιγά συγκροτείται, θα δημιουργήσει τις συνθήκες για την ανάσχεση των φανατικών Ισλαμιστών. Σημαντικό ρόλο σ’ αυτό θα παίξει και η ενίσχυση του κουρδικού στοιχείου.
Ένα είναι σίγουρο, 100 χρόνια μετά την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο πλανήτης κλυδωνίζεται επικίνδυνα και ο κίνδυνος γενικότερης ανάφλεξης είναι πλέον υπαρκτός. Μήπως τελικά η ιστορία επαναλαμβάνεται?
